stawiać opór

См. также в других словарях:

• stawiać – stawić opór — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprzeciwiać się, przeciwstawiać się, opierać się, nie pozwalać na coś, walczyć z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niespodziewanie załoga zaczęła stawiać opór pracodawcy. Państwo stawiło opór zbrojny agresorowi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

• opór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. oporu, Mc. oporze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieuleganie, niepoddawanie się, przeciwstawianie się jakiejś sile; oporność, odporność na jakieś działanie; wytrzymałość :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś …   Słownik języka polskiego

• stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… …   Słownik języka polskiego

• wróg — m III, DB. wroga, N. wrogiem; lm M. wrogowie, DB. wrogów 1. «nieprzyjaciel, napastnik; państwo będące w stanie wojny z innym państwem» Odwieczny wróg. Walczyć z wrogiem. Ruszyć na wroga. Dostać się w ręce wroga. Ulec przemocy wroga. Stawiać opór… …   Słownik języka polskiego

• opierać się – oprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymywać pozycję pionową, korzystając z jakiejś podpory, podpórki, oparcia; wspierać się na czymś, o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opierać się o blat stołu. Oprzeć się na czyimś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• puszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, puszczaćam, puszczaća, puszczaćają, puszczaćany {{/stl 8}}– puścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, puszczę, puszczaćci, puść, puszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stawać – stanąć okoniem — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprzeciwiać się, protestować, buntować się przeciw czemuś; stawiać opór, przeciwstawiać się komuś, czemuś, wszczynać spór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nigdy nie odważyłby się stanąć okoniem. Na zebraniu stanął okoniem i dyrektor… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień